در ارتباط با عمل جراحی بینی گوشتی سوالاتی مطرح می شود که آیا عوارض احتمالی وچود دارد؟ یعنی آیا عمل بینی گوشتی عوارض خاصی هم دارد؟ و آیا می شود در مورد عوارض احتمالی عمل بینی گوشتی توضیح بدهید؟

در اینجا خدمت عزیزان همراه باید ذکر کنم که هر عملی اگر اصولی و با دانش کافی و توانمندی و تجربه کافی توسط جراح صورت بگیرد چه بینی استخوانی و چه بینی گوشتی و چه هر نوع بینی دیگری شانس و ریسک عوارض به شدت پایین است و جایی برای ترس وجود ندارد ولی اگر این دانش و یا این تجربه محدود باشد طبیعتا در بینی های گوشتی عوارض بیشتر و غیرقابل حل تری می تواند ایجاد بشود.

عوارض عمل بینی گوشتی

یکی از آن عوارض که به طور شاید شایع ترین عارضه ای باشد که در بینی های گوشتی رخ می دهد در واقع تشکیل گوشت اضافه و بافت فیبروز در زیر پوست بینی است در این شرایط بینی ممکن است نوک طوطی پیدا کند و یا گوشتی بودنش به شکل بدتر از قبل بروز بکند. این عارضه در دست یک جراح که عمل جراحی بینی را در بینی گوشتی بلد است رخ نمی دهد ولی در دست یک جراحی که تجربه کافی در عمل جراحی بینی گوشتی ندارد می تواند شایع ترین عارضه باشد.

معمولا این نوع عمل ها نیاز به عمل مجدد پیدا می کنند ولی گاها با داروهایی مثل روآکوتان و تزریق کورتون احتمال ضعیفی دارد که بشود به این نوع عارضه کمک کرد.

عوارض دیگری هم که خفیف تر است می تواند در عمل بینی گوشتی وجود داشته باشد که این مختص جراحان بی تجربه نیست و در دست جراحان با تجربه هم می تواند رخ بدهد یکی از آنها این است که در جراحی بینی گوشتی معمولا باید از بخیه هایی در کنار بینی استفاده کرد که بعضا می تواند جای بخیه مقداری بیشتر بماند که اگردر این مورد هم جراح دقت کافی کرده باشد و بیمار رسیدگی کافی به بخیه ها کرده باشد و دستورات جراح را درست اجرا کرده باشد ریسک این مورد هم خیلی نیست و به راحتی معمولا می شود این عارضه را با اقداماتی مثل لایه برداری و به ندرت لیزر تا حد بسیار زیادی بهبود داد.

عارضه دیگری که در بینی های گوشتی توسط جراحان خوب هم می تواند ایجاد بشود این است که تورم بینی با تاخیر صورت بگیرد. در این جور مواقع معمولا جراح ۲ روش را استفاده می کند یکی استفاده از داروی روآکوتان و در موارد کمتری استفاده از تزریق کورتون در ناحیه نوک بینی است. هر دوی این داروها باید زیر نظر پزشک و توسط خود جراح تجویز و استفاده بشود.

نکته بعدی در ارتباط با عارضه دیگری است که چیز خیلی خاصی نیست و آن هم این است که در روزهای اول بعد از عمل بر بینی های گوشتی که پوست چرب دارند در زیر چسب، پوست بیمار دچار اگزما و یا درماتیت بشود که معمولا به صورت جوش های قرمز و یا چرکی یا پوست ملتهب و قرمزی که وقتی جراح چسب و گچ بینی را برمی دارد به طرز زشتی خودش را بروز می دهد.

معمولا این عارضه در شروعش به صورت خارش خودش را نشان می دهد و بیمار معمولا با احساس خارش شدید زیر گچ در ۳ یا ۴ روز اول بعد از عمل متوجه می شود که مشکلی وجود دارد.

یک جراح باتجربه که بینی های گوشتی عمل می کند این را می داند که بر خلاف بینی های استخوانی که معمولا یک هفته بعد از عمل چسب برای اولین بار باز می شود در یک بینی گوشتی این کار زودتر یعنی ۲ یا ۳ روز بعد از عمل باید صورت بگیرد و پوست بینی از ترشحات و چربی که زیر چسب جمع شده پاک بشود تا این اتفاق رخ ندهد چرا که این اگزاما در اثر واکنش پوست و رشد میکروب ها و حساسیت و آلرژی پوستی به چسب در بینی های گوشتی که پوست چربی دارند به راحتی می تواند سه، چهار روز اول نمود پیدا کند.