جراحی ثانویه بینی  یا روتوش چیست؟

جراحی ثانویه بینی

برطبق آمارهای کتاب های جراحان مشهور آمریکایی حدود ۱۰تا ۲۰ درصد از بیمارانی که تحت رینوپلاستی قرار می گیرند نیاز به جراحی دوم بینی پیدا می کنند. به نظر می رسد این آمار تا حدی اغراق آمیز باشد چرا که من در تجربه خود از سال ۷۸ به بعد در رینوپلاستی حداکثر ۱ تا ۱/۵درصد از بیمارانم نیاز به جراحی ثانویه یا همان روتوش پیدا کرده اند. البته منظور از روتوش که ذکر می کنم ناموفق بودن جراحی قبلی نمی باشد. بلکه منظور این است که در جراحی اول جراح تمامی مشکلات “قابل حل “را نتوانسته باشد حل کند.

و برخی مشکلات جزئی ولی قابل حل باقی مانده باشد در دست یک جراح خوب بینی به هیچ وجه نباید بینی از چیزی که قبلا بوده بدتر گردد و منظور از این که ممکن است یک عمل جراحی بینی نیاز به روتوش پیدا کند این است که اصلاح قسمتی از اشکالات در جراحی اول شکست بخورد یا کامل نباشد و جراح این کار را در مرحله دوم انجام دهد و نه این که جراحی موجب بدتر شدن بینی بیمار گردد. گاهی این کار برای اصلاح مشکلات تنفسی صورت می گیرد به ندرت پیش می آید که جراح تعمدا اصلاح قسمتی از عمل یک بینی مشکل را به مرحله بعد موکول کند.

با این حال اصولا تمایل براین است که تا می توانیم تمام مشکلات بینی چه تنفسی و چه زیبایی را در همان مرحله اول اصلاح کنیم. حتی در موارد اشکالات جزئی هم انجام رتوش نیاز به مدتی صبرکردن دارد و بسته به نوع مشکل حداقل ۱۲ ماه باید روتوش به تاخیر انداخته شود تا بتوان هم با دقت بیشتر مشکل را تشخیص داده و در رفع آن اقدام کرد و هم بافت های بینی آمادگی لازم برای عمل مجدد بینی را پیدا کنند. به ندرت ممکن است جراح تصمیم بگیرد حتی در هفته های اول اقدام به دستکاری مجدد بینی نماید که این موضوع بسیار نادر است.

از طریق آدرس اینستاگرام ما می توانید دیدگاه ها و سوالات خود را مطرح کنید.